Antwoord op reactie Raadslid PvdA Sluis. (22-02-2009) Aanleg nieuwe natuur en Staats-Spaanse Linies.

Aan           : Raadslid R.B.A. Beijersbergen.

Onderwerp: Antwoord op Uw reactie inzake Staats-Spaanse Linies.

Oostburg, d.d. 22-02-2009,

Geachte heer Beijersbergen,

Allereerst hartelijk dank voor Uw uitgebreide reactie.

U heeft met heel veel woorden een standpunt naar voren gebracht wat in Uw perceptie het enige juiste standpunt is.

Dat iedereen volgens U een andere voorstelling en beleving heeft van zijn of haar leefruimte kan wel zo zijn maar een overweldigende meerderheid van omwonenden, de direct betrokkenen in deze, geeft middels een bezwaarschrift te kennen de bestaande leefruimte ongewijzigd te willen laten. Gezien het feit dat ‘de politiek’ de belangen van de burger dient te behartigen, U als Raadslid dus ook, verzoek ik U bij deze dit in Uw beeldvorming te betrekken en één en ander zeker niet te bagatelliseren.

In Retranchement was er eerst een versterking en veel later zijn er pas mensen komen wonen, zodat dit m.i. een wel hele kromme vergelijking is.

Als voorbeeld noem ik het aanleggen van verkeersdrempels (project ‘Duurzaam Veilig’).

Woonhuizen in de omgeving liepen en lopen in veel gevallen nog steeds schade op veroorzaakt door ‘trillingsoverlast’. De betrokken burgers lopen op tegen een muur van regels en moeten zelf bewijs aanleveren voor de oorzaak van de ontstane schade; in de praktijk blijkt deze schade dus vaak onverhaalbaar. Het zal je maar overkomen!

Het lijkt mij verstandig, met de blik op onze toekomst gericht, er zorg voor te dragen om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te worden. Bijvoorbeeld op het gebied van energiebehoefte en voedselvoorziening. Onze gasvoorraad is eindig en daarom moeten er tijdig nieuwe wegen ingeslagen worden. De agrarische sector kan ‘energiegewassen’ verbouwen en draagt tevens zorg voor CO2 opname (1ha. bieten neemt bijvoorbeeld meer CO2 op dan een vergelijkbare oppervlakte aan bos, natuurgebied of water.)

Voor wat betreft onze voedselvoorziening hebben we een gevaarlijk punt overschreden; we zijn inmiddels namelijk grotendeels afhankelijk geworden van het buitenland.

Ik wil U bij deze wijzen op het feit dat Nederland het ‘Verdrag van Rome’ in 1996 heeft ondertekend waarin is vastgelegd dat i.v.m. het internationale streven om tot een verdubbeling van de voedselproductie te komen betrokken landen geen landbouwgronden definitief aan hun areaal mogen onttrekken (zie tevens Millenniumdoelstellingen.)

Een recente studie wijst erop dat als gevolg van de aanleg van de ‘Ecologische Hoofd-Structuur’ en de ‘Natte As’ op plaatsen de biodiversiteit, tegen de verwachting in, zelfs is teruggelopen. Als ik er een kernpunt uit licht blijkt het namelijk, dat dier en plantensoorten welke vroeger (gescheiden van elkaar) floreerden, nu door met elkaar in aanraking te komen elkaar op een aantal plaatsen verdringen of opeten. (Survival of the fittest / Charles Darwin). 

Uiteindelijk verklaarde de Wereld Gezondheids Organisatie in 1970 Nederland pas malariavrij. Echter immigranten en reizigers kunnen drager zijn van malaria.

N.B. Het wereldwijde goederentransport over land, over zee en via de lucht vormt een niet te onderschatten risico voor de verspreiding van ongewenste dier –en plantensoorten.

Het huidige landschap zonder ‘nieuwe natuur’ neem ik als referentiekader en ik ben er van overtuigd dat een meerderheid van onze bevolking in deze achter mij staat.

Ik ben het met U eens dat flora en fauna tot ons erfgoed behoren maar stel vast dat de balans is doorgeslagen. Rentmeesterschap betekent in mijn optiek iets anders dan een Ecologische Hoofd-Structuur (EHS) en de Natte As aanleggen en op de koop toe windmolens plaatsen.

Ondergetekende streeft een ‘werkbare’ samenleving na waar de mens centraal staat en de natuur waar mogelijk gespaard blijft. Bouwprojecten en in het bijzonder wegenaanleg kunnen in een dergelijke samenleving wat mij betreft geen vertraging oplopen door de aanwezigheid van beschermde dier en/of plantensoorten. Ik noem als mogelijke praktische oplossing ‘tijdelijke c.q. verplaatsbare natuur’ (zie voorbeeld Havenbedrijf Rotterdam). Verkeersveiligheid (aanleg rondweg Aardenburg en aanpak N61), waar mensenlevens mee gemoeid zijn, acht ik van groter belang dan de aanwezige natuurwaarden en de mogelijke overschrijding van een fijnstofnorm. Hoe zit dat overigens bij de aanleg van nieuwe natuur? Dat gaat toch ook gepaard met een toename van fijnstof, uitstoot van CO2 welke vrijkomt bij de verbranding van honderdduizenden liters dieselolie en aantasting van bestaande natuur?

In het verleden hebben we reeds met verscheidene hypes te maken gehad.

Met name het ‘fosfaat probleem’, daarna de ‘zure regen’ en nu het zogenaamde CO2 probleem i.v.m. opwarming van onze aarde.

Het terugdringen van fosfaat heeft geleid tot een vermindering van nutriënten in ons oppervlaktewater met alle gevolgen van dien voor flora en fauna.

‘Zure regen’ is met stille trom vertrokken; de voor deze hype verantwoordelijke wetenschappers hebben indertijd schromelijk overdreven en zijn inmiddels allang weer tot inkeer gekomen. De samenhang tussen CO2 uitstoot, wat overigens een essentiële voedingsstof voor plantaardig leven is en de opwarming van de aarde, staat volgens een rechterlijk vonnis (rechtzaak tegen dhr. Al Gore aangaande zijn film An Inconvenient Truth), eveneens haaks op de waarheid.

Energie en Milieu.

Aan kerncentrales kleven nadelen, maar de uitstoot is nihil t.o.v. conventionele centrales en is het niet hypocriet om door kerncentrales opgewekte energie (rode stroom) uit het buitenland te importeren? Daar komt nog bij dat windturbines op subsidie draaien, slechts een marginale bijdrage van een paar procent leveren en last but not least een risico inhouden m.b.t. een betrouwbare energieleverantie i.v.m. de stabiliteit van het lichtnet (risico op een ‘blackout’).

In de hoop door mijn eveneens uitgebreide toelichting bij U enig begrip voor de door mij geventileerde standpunten los te maken, verblijf ik,

Hoogachtend,

François Babijn

Bakkersstraat 59

4501RB Oostburg