Antwoord op reactie Raadslid J. Wielakker (10-12-2003) "De grote leugen van François".

Aan : Raadslid Dhr. J.T.M. Wielakker.

Onderwerp : Antwoord op “De grote leugen van François”.
Oostburg, d.d. 10-12-2003,

Geachte heer Wielakker,

Allereerst dank ik U voor het feit dat U de moeite neemt aandacht te besteden aan de door mij met zorg samengestelde E-mails en tevens met mij de discussie wilt aangaan. Misschien krijgt het Dualisme op deze wijze ooit nog een kans.

In de ingezonden brief (“De Groene Leugen”) waar U op reageert kon ik niet alle facetten van dit vraagstuk belichten daar ik mij aan de door de krant opgelegde limiet van 250 woorden dien te houden, hetgeen de door mij geopperde stellingen enigszins uit zijn verband heeft gerukt.

U stelt dat U niet de illusie heeft mij op andere gedachten te kunnen brengen. Ik ga er van uit dat ik niet alleen de wijsheid in pacht heb en ben daarom gaarne bereid, indien U met steekhoudende argumenten komt, mijn mening te herzien.

In uw reactie geeft U zelf al aan dat niet alle “deskundigen” het eens zijn over de oorzaken van de wereldwijde temperatuurverhoging. Tevens stelt U dat “de meeste” het eens zijn over de veroorzaking en het lijkt U daarom veiliger aan te nemen dat wij momenteel de juiste weg bewandelen in ons streven dit fenomeen een halt toe te roepen c.q. terug te dringen.

Zoals ik in het stuk al stelde verstookt men momenteel onder het mom van opwekking “groene energie” o.a. rioolslib in kolencentrales wat direct een verhoging van de uitstoot van ongewenste stoffen tot gevolg heeft; waarom heeft men indertijd anders speciale centrales laten bouwen om dit slib op een milieuvriendelijke wijze te kunnen verwerken? In kolencentrales wordt inmiddels ook plantaardige pulp verstookt met als argument, dat de planten waaruit deze pulp bestaat, in hun levenscyclus CO2 hebben opgeslagen wat na verbranding terug in de atmosfeer wordt gebracht. Naast deze pulp worden er wereldwijd nog meerdere plantaardige afvalproducten ingekocht om op basis van dit onzinnige argument in ons land “groene energie” op te wekken.
Kolencentrales stoten niet alleen CO2 uit, maar ook methaan (CH4), Lachgas (N2O), enz. en last but not least veel stofdeeltjes.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben voorstander van onderzoek naar minder belastende vormen van energiedragers en energieopwekking. Een waterstofeconomie spreekt mij bijvoorbeeld bijzonder aan (brandstofcel e.d.),
waarbij iedere burger zijn persoonlijke energiecentrale bezit en daarmee een land minder kwetsbaar maakt voor calamiteiten en opzettelijke aanslagen op zijn elektriciteitsinfrastructuur. Maar zover is het nog lang niet; oliemaatschappijen en regeringen hebben ook nog andere, voornamelijk financiële argumenten, om hier voorlopig nog geen haast mee te maken.
Ik stel dan ook voor te wachten met de plaatsing van windturbines tot er zich een beter alternatief aandient. Is er bijvoorbeeld al eens nagedacht over een getijdencentrale met onderwaterturbines ter hoogte van onze Zeeuws-Vlaamse kust?

Windmolens: Het rapport “Wind Force 12” van Greenpeace waar U naar verwijst geeft m.i. een wel erg éénzijdige belichting van dit vraagstuk en kan naar mijn mening alleen in samenhang met andere rapporten tot een objectieve conclusie leiden.
Voorstanders van windenergie overdrijven het effect van deze vorm van elektriciteitsopwekking vindt Professor Frans W. Sluiter. In discussies worden steevast vermogen en energieopbrengst door elkaar gehaald. Met vermogen wordt bedoeld een energieopbrengst per tijdeenheid in megawatt. De opbrengst wordt uitgedrukt in kilowattuur (kWh). Bij windstilte levert een molen niets en boven een bepaalde windkracht ook niet, want dan worden ze uitgeschakeld. Daartussen is de opbrengst afhankelijk van de werkelijke windsterkte. Dit leidt ertoe dat slechts 18% van het nominale vermogen kan worden gebruikt.
Bij de uitreiking van de DOW Energieprijs te Den Haag 20 november j.l. kwam tijdens een presentatie naar voren dat weliswaar de kosten drastisch omlaag gebracht zijn maar nog altijd meer bedragen dan de opbrengst en daarmee is deze vorm van energieopwekking zonder Staatssteun niet rendabel.
Tevens wil ik U nog even wijzen op een andere consequentie: de waardevermindering van een woning gelegen binnen een straal van 2,5 km. van een windturbine bedraagt 30% (zie jurisprudentie).

Intussen stel ik vast dat kerncentrales, die weliswaar een afvalprobleem met zich mee brengen, geen CO2 uitstoten. Dus bestaat er m.i. geen noodzaak deze energieproductievorm overhaast te vervangen door onrendabele zwaar gesubsidieerde windmolens. Haastige spoed is zelden goed!
Mochten we besluiten in de toekomst verder te gaan met kerncentrales kunnen we het directe veiligheidsrisico beperken door zogenaamde Pebble Bed Centrales te bouwen; de daarin gebruikte technologie staat er borg voor dat na een eventuele calamiteit (aanslag, wegvallen koeling) de reactie automatisch stilvalt en er geen kettingreactie kan ontstaan zoals in Tsjernobyl, waar overigens door menselijk toedoen drie veiligheidssystemen werden gedeactiveerd en daardoor deze desastreuze reactie kon ontstaan.
We zullen in dat geval met z’n allen de afweging moeten maken wat zwaarder weegt; de directe uitstoot van “afvalstoffen” in de atmosfeer nu, of het nucleaire afvalprobleem later.

De bij de ondertekening van het verdrag van Kyoto aangegane overeenkomst houdt in dat we binnen een bepaald tijdsbestek o.a. onze CO2 uitstoot moeten terugbrengen. (De landen die het verdrag ondertekenen moeten gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor 55% van de uitstoot; anders vervalt het verdrag.)
Als we het voorbeeld van Duitsland volgen gaat dat gepaard met een herstructurering van onze industrie met alle gevolgen van dien voor onze werkgelegenheid. Omdat niet alle landen van de wereld dit verdrag ondertekend hebben, verzwakken we doordat we mede deze kosten in de prijs van onze producten dienen door te berekenen, de concurrentiepositie van ons land ten opzichte van die landen. (V.S., Rusland, Canada etc.) Indien we kiezen voor de optie elders emissierechten te kopen (bijvoorbeeld derdewereldlanden), dan creëren we een soort handel waarmee het milieu geen snars opschiet; we verdelen daarmee alleen maar schriftelijk onze uitstoot over de aardbol; een soort moderne aflaat.

Half Nederland lijkt het verstand op nul te hebben gezet en heeft zich m.i. in de luren laten leggen door de verkooppraatjes van de energiemaatschappijen, die schatrijk worden met het fenomeen “groene stroom”. Intussen huilt het Parlement tranen met tuiten over de enorme kosten van de Betuwelijn terwijl het tegelijkertijd een nieuw project aan het optuigen is, dat naar schatting vijf keer zo duur en tien keer zo onzinnig zal worden als die Betuwelijn. Het wachten is op een Parlementaire enquête over de “groene gekte”. Voorspelling zo rond het jaar 2015.

Hopende met deze argumentatie een discussie op gang te kunnen brengen, verblijf ik,

Met vriendelijke groet,

Hoogachtend,

François Babijn
Bakkersstraat 59
4501 RB Oostburg
Tel. : +31(0)117452945
Fax. : +31(0)117451207

E-mail :

P.S. Indien U mijn E-mails niet langer op prijs stelt, zal ik op Uw aangeven U
        niet langer tot last zijn; laat het mij weten a.u.b. Ik hoop echter dat U ook
        in de toekomst een dialoog met mij niet uit de weg zult gaan. Een mens is
        immers nooit te oud om te leren c.q. zijn mening te herzien.

Contact

Aan : Raadslid Dhr. J.T.M. Wielakker.